Η φυσιολογική σπονδυλική στήλη (Σ.Σ.), κοιτώντας την από πίσω, φαίνεται ευθεία σε όλο το μήκος της. Όταν όμως κάποιος κοιτάξει την Σ.Σ. από το πλάι, υπάρχουν 2 ορατά κυρτώματα. Υπάρχει μια ήπια κύρτωση στον άνω μέρος της πλάτης από τους ώμους μέχρι το τέλος των πλευρών, γνωστή σαν θωρακική κύφωση και μια αντίθετη κύρτωση στο ύψος της μέσης γνωστή σαν οσφυϊκή λόρδωση. Αυτά τα 2 αντίθετης φοράς κυρτώματα της Σ.Σ. είναι απαραίτητα στην φυσιολογική Σ.Σ. για την ισορροπία του κορμού και της κεφαλής ύπερθεν της πύελου (λεκάνης).

Η φυσιολογική θωρακική μοίρα της Σ.Σ. εκτείνεται από τον 1ο μέχρι τον 12ο σπόνδυλο και πρέπει να έχει μια ήπια κύφωση εύρους 20° μέχρι 45°. Όταν η κυρτότητα της πλάτης ξεπερνά τις 45°, τότε έχουμε την ‘υπερκύφωση’. Η κύφωση Scheuermann είναι η πιο κλασσική μορφή υπερκύφωσης και είναι το αποτέλεσμα σφηνοειδών σπονδύλων που δημιουργούνται στην εφηβεία. Το αίτιο δεν είναι σήμερα γνωστό και η κατάσταση φαίνεται να είναι πολυπαραγοντική με μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης σε αγόρια σε σχέση με τα κορίτσια.

Κύφωση

Συγγενής Κύφωση

Ορισμός και Ταξινόμηση

Κατά τις πρώτες 6 με 8 εβδομάδες της εμβρυικής ζωής, ένα γενετικό λάθος μπορεί να οδηγήσει σε αποτυχία σχηματισμού ή
επιμερισμού στο πρόσθιο μέρος ενός ή περισσοτέρων σπονδυλικών σωμάτων και μεσοσπονδυλίων δίσκων. Αυτή η ανωμαλία οδηγεί την Σ.Σ. σε εμφάνιση οξύαιχμης γωνίωσης, με γωνία ανοικτή προς τα εμπρός, καθώς αναπτύσσεται. Η πρόσθια κάμψη της Σ.Σ. ονομάζεται κύφωση και θεωρείται συγγενής καθώς συνέβη πριν την γέννηση. Η συγγενής κύφωση δεν μεταβιβάζεται στην οικογένεια αλλά είναι μια ανωμαλία που συνέβη χωρίς γνωστό λόγο. Η Σ.Σ. μπορεί να φαίνεται ευθεία, όταν την κοιτάμε από μπροστά, ή μπορεί να συνυπάρχει και συγγενής σκολίωση.

Υπάρχουν 2 βασικοί τύποι συγγενούς κύφωσης: αποτυχία σχηματισμού και αποτυχία επιμερισμού (διαίρεσης). Η αποτυχία σχηματισμού (Τύπος Ι) τμήματος ενός ή περισσότερων σπονδυλικών σωμάτων οδηγεί στην κύφωση, η οποία συνήθω επιδεινώνεται με την ανάπτυξη (Εικόνα 1). Η παραμόρφωση είναι συνήθως ορατή κατά την γέννηση σαν ένας ήβος ή προεξοχή στην Σ.Σ. του νεογνού. Η αποτυχία επιμερισμού (Τύπος ΙΙ) συμβαίνει όταν 2 ή περισσότεροι σπόνδυλοι αποτυγχάνουν να διαχωρισθούν και να δημιουργηθούν φυσιολογικά οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι και τα ορθογωνισμένα σπονδυλικά σώματα. Αυτός ο τύπος συγγενούς κύφωσης συνήθως διαγιγνώσκεται αργότερα, αφού το παιδί ξεκινήσει τη βάδιση.

Αποτυχία σχηματισμού                            Αποτυχία επιμερισμού

Εικόνα 1. Οι εικόνες αριστερά δείχνουν πολλαπλούς σφηνοειδείς σπονδύλους σε μαγνητική τομογραφία (MRI) και σχηματικά. Οι εικόνες δεξιά δείχνουν αποτυχία διαχωρισμού. Η τρισδιάστατη αξονική τομογραφία (3D-CT) απεικονίζει τους ενωμένους σπονδύλους.

Κύφωση

Συγγενή Κύφωση

Αξιολόγηση

Στην πλάγια απλή ακτινογραφία, ο φυσιολογικός σπόνδυλος απεικονίζεται με σχεδόν ορθογώνιο σχήμα. Οι θωρακικοί σπόνδυλοι είναι λίγο κοντύτεροι μπροστά σε σχέση με πίσω (δημιουργώντας την κύφωση), ενώ οι οσφυϊκοί σπόνδυλοι το αντίθετο για να δημιουργούν την λόρδωση. Η συγγενής κύφωση δημιουργεί περισσότερη κύφωση από την αναμενόμενη στο προσβεβλημένο τμήμα της Σ.Σ..

Στην συγγενή κύφωση υπάρχει ενδεχόμενο ύπαρξης ανωμαλιών και σε άλλα όργανα-συστήματα. Αφού διαγνωσθεί το πρόβλημα με τις απλές ακτινογραφίες, ο γιατρός θα παραγγείλει και επιπλέον εξετάσεις να διαπιστώσει αν υπάρχουν λανθάνουσες ανωμαλίες στον νωτιαίο μυελό, στα νεφρά, στην καρδιά και στον γαστρεντερικό σωλήνα. Η μαγνητική τομογραφία (MRI) προσφέρει επιπλέον πληροφορίες σχετικά με το ανώμαλο δυναμικό ανάπτυξης και μπορεί να βοηθήσει στην πρόβλεψη εξέλιξης της παραμόρφωσης της Σ.Σ. (δες Εικόνα 1).

Από κλινικής άποψης, είναι σημαντικό να ελέγχεται το μήκος σκελών του παιδιού και η δυνατότητα βάδισής του. Οι σοβαρότερες μορφές κύφωσης μπορούν να δημιουργήσουν συνθήκες σημαντικής πίεσης στον νωτιαίο μυελό δημιουργώντας μυελοπάθεια (συμπίεση νωτιαίου μυελού). Μικρά παιδιά μπορεί να θεωρηθούν ότι έχουν καθυστέρηση βάδισης ενώ στην πραγματικότητα έχουν συμπίεση του νωτιαίου μυελού. Στις περισσότερες περιπτώσεις, όμως, δεν έχουν σημαντική πίεση των νεύρων.

Εικόνα 1. Μαγνητική τομογραφία ενός μικρού παιδιού με συγγενές εξάρθρημα της Σ.Σ. οδηγώντας σε σοβαρή μορφή κύφωσης. Ο νωτιαίος μυελός (ελαφρώς γκρι χρώμα) πιέζεται στο σημείο του εξαρθρήματος.

Κύφωση

Συγγενής Κύφωση

Πρόγνωση

Η αποτυχία σχηματισμού μπορεί να εμφανισθεί με παραμορφώσεις 30°-60°. Με την ανάπτυξη του σκελετού κατά τον 1ο χρόνο της ζωής, η επιδείνωση είναι πολύ πιθανή. Η παραμόρφωση λόγω αποτυχίας επιμερισμού (διαχωρισμού) έχει βραδύτερο ρυθμό επιδείνωσης και μπορεί να μην απαιτηθεί χειρουργείο μέχρι την εφηβεία.

Κύφωση

Συγγενής Κύφωση

Μη Χειρουργική Θεραπεία

Παρακολούθηση

Η παρακολούθηση είναι συνήθως η αρχική μέθοδος θεραπείας ενός μικρού παιδιού με σπονδυλική παραμόρφωση. Οι επισκέψεις στο γιατρό θα είναι περιοδικές ανάλογα με την πιθανότητα μέτρησης μια σημαντικής αλλαγής στην ακτινογραφία μεταξύ των επισκέψεων. Η παραμόρφωση τύπου Ι απαιτεί συχνότερες επισκέψεις ανά έτος. Μεγάλου βαθμού ή επιδεινούμενες μορφές συγγενούς κύφωσης μεγαλύτερες των 45° ή κυφώσεις με νευρολογική σημειολογία αδυναμίας αντιμετωπίζονται συνήθως χειρουργικά. Η πρώιμη χειρουργική επέμβαση οδηγεί γενικώς σε καλύτερα αποτελέσματα και μπορεί να σταματήσει την εξέλιξη του κυρτώματος. Το είδος της χειρουργικής επέμβασης θα εξαρτηθεί από την φύση της ανωμαλίας.
Τοποθέτηση κηδεμόνα
Δυστυχώς, η τοποθέτηση κηδεμόνα δεν ενδείκνυται στη θεραπεία της συγγενούς κύφωσης. Οι κλινικές μελέτες απέτυχαν να αποδείξουν βελτιωμένα κλινικά αποτελέσματα με αυτή την θεραπευτική μέθοδο.

Συγγενή Κύφωση

Χειρουργική θεραπεία

Σπονδυλοδεσία in Situ

Η επιλογή είδους χειρουργικής επέμβασης για μια επιδεινούμενη συγγενή κύφωση είναι μια σταθερή σπονδυλοδεσία ή αρθρόδεση την παραμορφωμένων σπονδύλων. Η δεσία μπορεί να περιλαμβάνει και 1 φυσιολογικό σπόνδυλο ύπερθεν και 1 κάτωθεν της παραμόρφωσης. Οστικό μόσχευμα (από τον ίδιο τον ασθενή ή από τράπεζα μοσχευμάτων) τοποθετείται οπισθίως της Σ.Σ. στην περιοχή της παραμόρφωσης. Σε μεγάλου βαθμού γωνιώσεις, επιπλέον μόσχευμα μπορεί να τοποθετηθεί προσθίως, στην πρόσθια μοίρα της Σ.Σ., αλλά και οπισθίως. Η δεσία μπορεί να επιτευχθεί με ή χωρίς εμφυτεύσιμα υλικά.

Η σπονδυλοδεσία in situ είναι μια δεσία χωρίς υλικά και χωρίς διόρθωση της γωνίωσης. Το οστικό μόσχευμα θα χρειασθεί 4-6 μήνες για να ωριμάσει σε μια ισχυρή μάζα δεσίας. Κατά την μετεγχειρητική περίοδο, η σπονδυλοδεσία θα πρέπει να προστατευθεί με γύψινο νάρθηκα ή κηδεμόνα μέχρι οι ακτινογραφίες να δείξουν μια ισχυρή δεσία.

Εικόνα 1:

Α & Β)  Πρόσθια και πλάγια ακτινογραφία ενός παιδιού με οσφυική συγγενή κύφωση
Γ)  Τρισδιάστατη αξονική τομογραφία που δείχνει την παραμόρφωση
Δ & Ε)  Πρόσθια και πλάγια ακτινογραφία με δομικό οστικό μόσχευμα μεταξύ Ο3-Ι1 σπονδύλων.

Συγγενή Κύφωση

Χειρουργική Θεραπεία

Σπονδυλοδεσία με υλικά και Οστεοτομία

Σε επιδεινούμενα κυφωτικά κυρτώματα σε μεγαλύτερα παιδιά, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να περιλαμβάνει υλικά (ράβδους, άγκιστρα και βίδες) που βοηθούν στην συγκράτηση της παραμόρφωσης. Αν ο νωτιαίος μυελός δεν επιτρέπει τους χειρισμούς που ‘ευθειάζουν’ την Σ.Σ., ο χειρουργός μπορεί να σκεφθεί να αφαιρέσει τους ανώμαλους σπονδύλους για να διορθώσει την Σ.Σ.. Η μετεγχειρητική πορεία παραμένει η ίδια μέχρι να αποδειχθεί ισχυρή δεσία στις ακτινογραφίες. Ο χειρουργός σας μπορεί να συστήσει μια οστεοτομία (επέμβαση τομής του σπονδυλικού οστού) για ευθειάσει ξανά την Σ.Σ.. Οι οστεοτομίες αφαίρεσης αυχένος ενεργούν με αφαίρεση οστού από το οπίσθιο μέρος του σπονδύλου ώστε ο σπόνδυλος να καθιζήσει οπισθίως. Οι οστεοτομίες αφαίρεσης σπονδυλικής κολώνας ενεργούν με αφαίρεση οστού τόσο προσθίως όσο και οπισθίως με οπίσθια προσπέλαση της Σ.Σ. Ο χειρουργός μπορεί επίσης να προτείνει διαφορετικές προσπελάσεις από την πρόσθια και την οπίσθια πλευρά της Σ.Σ..

Εικόνα 1.

Α & Β) Πρόσθια και πλάγια εικόνα παιδιού με οσφυϊκή κύφωση. Οι κίτρινες τελείες οριοθετούν τον ημισπόνδυλο (σφηνοειδή σπόνδυλο) στη Β
Γ & Δ) Τρισδιάστατη αξονική τομογραφία και μαγνητική τομογραφία που δείχνουν τον ημισπόνδυλο.
Ε) Η περιοχή σκισμένη με κόκκινο αντιστοιχεί στο οστούν που αφαιρείται με την οστεοτομία αφαίρεσης αυχένος.
ΣΤ & Ζ) Πρόσθια και πλάγια εικόνα του παιδιού μετά την εγχείρηση που δείχνουν πλήρη διόρθωση του κυρτώματος.

Ασθενής και Οικογένεια

Τι είναι η Σκολίωση

Κάθε Σ.Σ. έχει φυσιολογικά κυρτώματα. Αυτά τα κυρτώματα στρογγυλεύουν τους ώμους και κάνουν την μέση να εισέχει ελαφρώς. Αλλά μερικοί άνθρωποι έχουν Σ.Σ. με πλαγιο-πλάγια κυρτώματα. Αντιθέτως με την κακή στάση, αυτά τα κυρτώματα δεν μπορούν να ευθειασθούν με εκμάθηση της ορθής στάσης.

Αυτή η κατάσταση με πλαγιο-πλάγιο κύρτωμα ονομάζεται σκολίωση. Σε μια ακτινογραφία, η Σ.Σ. ενός ατόμου με σκολίωση φαίνεται σαν ‘S’ ή ‘C’ παρά σαν ευθεία γραμμή. Κάποια από τα οστά της σκολιωτικής Σ.Σ. μπορεί να έχουν λίγη στροφή, δημιουργώντας ασυμμετρία στους ώμους ή την πύελο (λεκάνη).

Η σκολίωση είναι ένας όρος περιγραφικός και δεν είναι διάγνωση. Σε περισσότερες του 80% των περιπτώσεων δεν βρίσκεται συγκεκριμένος αιτιολογικός παράγοντας. Αυτές οι περιπτώσεις ονομάζονται ιδιοπαθείς δηλαδή ‘απροσδιόριστης αιτιολογίας’. Αυτό συγκεκριμένα είναι αλήθεια στον τύπο της σκολίωσης που εμφανίζεται σε έφηβες νέες. Καταστάσεις που προσκαλούν σπονδυλική παραμόρφωση είναι οι συγγενείς ανωμαλίες της Σ.Σ., νευρολογικές διαταραχές, γενετικές νόσοι και πλήθος άλλων αιτιών. Η σκολίωση δεν δημιουργείται από σήκωμα βαρειών αντικειμένων, αθλητικές δραστηριότητες, στάσεις κατά τον ύπνο ή την όρθια θέση καθώς και ήπια ανισοσκελία.

Για να μάθεις περισσότερα για διάφορες μορφές σκολίωσης, κάνε κλικ εδώ.

Η φυσιολογική σπονδυλική στήλη (Σ.Σ.), κοιτώντας την από πίσω, φαίνεται ευθεία σε όλο το μήκος της. Όταν όμως κάποιος κοιτάξει την Σ.Σ. από το πλάι, υπάρχουν 2 ορατά κυρτώματα. Υπάρχει μια ήπια κύρτωση στον άνω μέρος της πλάτης από τους ώμους μέχρι το τέλος των πλευρών, γνωστή σαν θωρακική κύφωση και μια αντίθετη κύρτωση στο ύψος της μέσης γνωστή σαν οσφυϊκή λόρδωση. Αυτά τα 2 αντίθετης φοράς κυρτώματα της Σ.Σ. είναι απαραίτητα στην φυσιολογική Σ.Σ. για την ισορροπία του κορμού και της κεφαλής ύπερθεν της πύελου (λεκάνης).

Η φυσιολογική θωρακική μοίρα της Σ.Σ. εκτείνεται από τον 1ο μέχρι τον 12ο σπόνδυλο και πρέπει να έχει μια ήπια κύφωση εύρους 20° μέχρι 45°. Όταν η κυρτότητα της πλάτης ξεπερνά τις 45°, τότε έχουμε την ‘υπερκύφωση’. Η κύφωση Scheuermann είναι η πιο κλασσική μορφή υπερκύφωσης και είναι το αποτέλεσμα σφηνοειδών σπονδύλων που δημιουργούνται στην εφηβεία. Στην ενήλικη ζωή, οι ασθενείς αναπτύσσουν υπερκύφωση διαφορετικής αιτιολογίας που τους οδηγεί σε πρόσθια κάμψη του κορμού. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται οβελιαία ανισορροπία.

Για να μάθεις περισσότερα για κύφωση, υπερκύφωση, και οβελιαία ανισορροπία, κάνε κλικ εδώ.

Τι είναι η Σπονδυλόλυση και η Σπονδυλολίσθηση;

Ποιες είναι οι συχνότερες αιτίες οσφυαλγίας σε παιδιά;
Η Σ.Σ. μπορεί να κάμπτεται και να στρέφεται λόγω κίνησης διαμέσου των μεσοσπονδυλίων δίσκων στο πρόσθιο μέρος και των ζυγοαποφυσιακών αρθρώσεων στο οπίσθιο μέρος. Αυτές οι σταθεροποιητικές δομές επιτρέπουν την κίνηση ενώ διατηρείται η ευθυγράμμιση και η σταθερότητα της Σ.Σ.. Σπανίως, δημιουργείται ένα κάταγμα καταπονήσεως που οδηγεί σε διαχωρισμό του σπονδύλου από την οπίσθια αρθρική απόφυση. Αυτό καλείται ‘σπονδυλόλυση’. Μπορεί να συσχετίζεται με μετακίνηση των οστών οπότε ο σπόνδυλος επάνω μετακινείται εμπρός σε σχέση με τον κάτω σπόνδυλο. Αυτό καλείται ‘σπονδυλολίσθηση’.

Για να μάθεις περισσότερα για την σπονδυλόλυση, σπονδυλολίσθηση, και άλλα αίτια οσφυαλγίας στα παιδιά, κάνε κλικ εδώ.

Σπονδυλόλυση

Κύφωση

Αναπτυξιακή Κύφωση

Η υπερκύφωση [πρόσθια κάμψη των θωρακικών (με πλευρές) σπονδύλων πάνω από το φυσιολογικό] χωρίζεται είτε λειτουργικής (στατικής) είτε οργανικής προέλευσης. Η στατική κύφωση θα διορθωθεί όταν ζητηθεί από τον ασθενή να σταθεί όρθιος σωστά. Οι ασθενείς με στατική κύφωση δεν έχουν ανωμαλίες στο σχήμα των σπονδύλων. Η κύφωση Scheuermann χαρακτηρίζεται σαν δύσκαμπτη (οργανική) κύφωση επειδή τα πρόσθια τμήματα των σπονδύλων αναπτύσσονται βραδύτερα σε σχέση τα οπίσθια τμήματα. Αυτό οδηγεί σε σφηνοειδές σχήμα σπονδύλου παρά σε ορθογώνιο σχήμα σπονδύλου που έχει καλή ευθυγράμμιση (Εικόνα 1 και 2). Αυτή η κατάσταση διαμορφώνεται κατά την περίοδο της ραγδαίας ανάπτυξης του σκελετού, συνήθως μεταξύ 12 και 15 ετών στα αγόρια, ή λίγα χρόνια νωρίτερα στα κορίτσια. Η παθολογική κύφωση παρατηρείται καλύτερα από το πλάι στην πρόσθια κάμψη της Σ.Σ., οπότε φαίνεται καθαρά μια οξύαιχμη γωνιώδης ανώμαλη κύφωση.

Εικόνα 1:  Η δεξιά εικόνα δείχνει μεγέθυνση σφηνοειδών σπονδύλων στην κύφωση Scheuermann.

Οι ασθενείς με την νόσο Scheuermann συχνά εμφανίζονται με κακή στάση και οσφυαλγία. Η οσφυαλγία είναι πιο συχνή κατά την πρώιμη εφηβική περίοδο και στις περισσότερες περιπτώσεις θα υφεθεί μέχρι την ενηλικίωση. Ο πόνος σπανίως δυσχεραίνει τις καθημερινές δραστηριότητες ή τις επαγγελματικές ασχολίες. Η κύφωση είναι πιο πιθανό να είναι συμπτωματική αν η κορυφή (το πιο γωνιώδες τμήμα) είναι στην μεσότητα προς το κατώτερο μέρος της πλάτης παρά στο ανώτερο μέρος. Σε κυφώσεις μεγάλου βαθμού, οι έφηβοι δυσκολεύονται να ξαπλώσουν ύπτια χωρίς αρκετά μαξιλάρια κάτω από το κεφάλι τους.

Η κυφωτική παραμόρφωση που εμφανίζεται κατά την ανάπτυξη συνήθως παραμένει ήπια και απαιτεί μόνο περιοδικό ακτινολογικό έλεγχο.

(Εικόνα 2:
Α) Πλάγια ακτινογραφία ασθενούς με νόσο Scheuermann
Β) Μεγέθυνση της ακτινογραφίας που δείχνει σφηνοειδείς σπονδύλους χαρακτηριστικούς της νόσου Scheuermann

Κύφωση

Αναπτυξιακή Κύφωση

Μη Χειρουργική Θεραπεία

Παρακολούθηση

Η παρακολούθηση συνήθως ακολουθείται στις κάτωθι περιπτώσεις:

• Στατική υπερκύφωση (η στρογγυλεμένη πλάτη ευθειάζεται με την ορθή στάση)
• Κυρτώματα μικρότερα των 60° σε ασθενείς που αναπτύσσονται, ή
• Κυρτώματα 60°-80° σε ασθενείς που έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξη
• Ακτινογραφία (σκολίωσης) με μακριά κασέτα σε όρθια θέση γίνεται κάθε 6 μήνες καθώς αναπτύσσεται το παιδί. Αν το παιδί πονάει, συστήνεται ένα πρόγραμμα ασκήσεων.

Εικόνα 1.  Στα αριστερά, υπάρχει η πλάγια λήψη ασθενούς με κύφωση Scheuermann. Στα δεξιά, η ίδια ακτινογραφία μετά την τοποθέτηση εκτατικού κηδεμόνα.

Τοποθέτηση κηδεμόνα
Όταν η παραμόρφωση είναι αρκετά μεγάλου βαθμού (60°-80°) και ο ασθενής είναι σκελετικά ανώριμος, έχει ένδειξη η τοποθέτηση κηδεμόνα σε συνδυασμό με πρόγραμμα ασκήσεων. Πλήρες ωράριο χρήσης του κηδεμόνα (20 ώρες/ημερησίως) συνήθως απαιτείται αρχικά μέχρι να επιτευχθεί η μέγιστη διόρθωση. Η εφαρμογή του κηδεμόνα θα πρέπει να ελέγχεται τακτικά και να διορθώνεται για να επιτυγχάνεται η ιδανική διόρθωση. Κατά το τελευταίο έτος θεραπείας πριν την σκελετική ωρίμανση, ο κηδεμόνας μπορεί να φοριέται σε μερικό ωράριο (12-14 ώρες/ημέρα). Το φόρεμα του κηδεμόνα πρέπει να συνεχίζεται για 18 μήνες το ελάχιστο για να οδηγηθούμε σε μια σημαντική, μόνιμη διόρθωση της παραμόρφωσης (Εικόνα 1).

Κύφωση

Αναπτυξιακή Κύφωση

Χειρουργική Θεραπεία

Σπονδυλοδεσία

Όταν η κυφωτική παραμόρφωση εξελιχθεί σε μεγάλου βαθμού (πάνω από 80°) και ο ασθενής συχνά παραπονείται για αυξανόμενο πόνο στην μέση, μπορεί να προτείνεται η χειρουργική θεραπεία. Η χειρουργική επέμβαση οδηγεί σε σημαντική διόρθωση συνήθως χωρίς την ανάγκη κηδεμόνα μετεγχειρητικά. Τοποθετούνται διαυχενικές βίδες (2 σε κάθε επίπεδο) και συνδέονται με 2 ράβδους. Αυτή επέμβαση επιτρέπει ήπιο ευθειασμό της Σ.Σ.. Οι περισσότερες επεμβάσεις γίνονται από την πλάτη. Όμως κάποιοι χειρουργοί συστήνουν επιπλέον επέμβαση και με πρόσθια προσπέλαση της Σ.Σ.. Οι ασθενείς συνήθως επιστρέφουν στις φυσιολογικές δραστηριότητές τους σε 4-6 μήνες μετά την εγχείρηση. Η διόρθωση που επιτυγχάνεται με την χειρουργική επέμβαση είναι αξιοσημείωτη (Εικόνα 1).

Οπίσθια Οστεοτομία Smith-Peterson
Τα μετρίου βαθμού εύκαμπτα κυρτώματα συχνά διορθώνονται στην πρηνή θέση (μπρούμυτα) στο χειρουργικό τραπέζι. Όμως, τα δύσκαμπτα κυρτώματα απαιτούν περισσότερες ενέργειες. Η οστεοτομία Smith-Peterson διενεργείται συχνά σε πολλαπλά επίπεδα για να επιτρέψει την ασφαλή εφαρμογή διορθωτικών δυνάμεων. Κάθε σπονδυλική μονάδα περιορίζεται στην εκτατική κίνηση (οπίσθια κάμψη) από 2 ολισθαίνουσες αρθρικές αποφύσεις. Αν αυτές οι αρθρώσεις αφαιρεθούν και ο μεσοσπονδύλιος δίσκος μπροστά είναι κινητός, τότε μπορεί να επιτευχθεί 5°-10° έκτασης/επίπεδο (Εικόνα 2).

Αρθρική απόφυση (Facet)

Εικόνα 2: Α&Β) Πρόσθια και πλάγια ακτινογραφία ασθενούς με μεγάλου βαθμού, δύσκαμπτη κύφωση Scheuermann.

Γ) Σχηματικά, πλάγια προβολή της Σ.Σ. που δείχνει πως αφαιρούνται οι οπίσθιες αρθρικές αποφύσεις (facets).

Δ) Αφού αφαιρέθηκαν οι οπίσθιες αρθρικές αποφύσεις (facets), η Σ.Σ. μπορεί να εκταθεί.

Ε&ΣΤ) Πρόσθια και πλάγια ακτινογραφία μετεγχειρητικά.